თბილისის ბოტანიკური ბაღი

თბილისის ბოტანიკური ბაღი, ოფიციალურად: საქართველოს ეროვნული ბოტანიკური ბაღი, თბილისში, სოლოლაკის ქედის სამხრეთით, მდინარე წავკისისწყლის (ლეღვთახევი) ხეობაში მდებარეობს. მას ჩრდილოეთის მხრიდან კეტავს სოლოლაკის ქედი, სამხრეთიდან - თაბორის მთის კლდეები, ჩრდილო-დასავლეთით ბაღი კოჯრის გზატკეცილს ესაზღვრება, სამხრეთ-აღმოსავლეთით კი თბილისის უძველეს უბნებს - აბანოთუბანსა და ხარფუხს. ბაღის აღმოსავლეთით ნარიყალას ციხე-სიმაგრე და ძველი სამეფო ბაღის ფრაგმენტებია. თბილისის ბოტანიკური ბაღი შესანიშნავი ადგილია როგორც დასვენებისა და განტვირთვისთვის, ასევე ექსტრემით, მეკლდეურობითა და მეცნიერებით დაინტერესებული ადამიანებისთვის. აქ ნახავთ მრავალფეროვან ვარდნარს, იასამნების კოლექციას, წიწვოვანთა კოლექციას, იაპონურ ბაღს, ულამაზეს ჩანჩქერს, ხეებში ჩაფლულ ხიდებსა და შადრევნებს. ბაღში მოწყობილია დასასვენებელი ფანჩატურები, სასეირნო ბილიკები ხეივნებსა და მოყვავილე ბაღებს შორის, ბელვედერი, საიდანაც ბოტანიკური ბაღის ზედხედით დატკბებით. აქ ასევე ფუნქციონირებს კაფე, მუზეუმი და სადღესასწაულო სივრცე, სადაც ჯვრისწერის ცერემონიის მოწყობაა შესაძლებელი. ბაღში არის საბავშვო სივრცეც საქანელებითა და სხვა გასართობებით. ნარიყალას ციხე-სიმაგრიდან ბოტანიკურ ბაღში ზიპლაინით დაშვებაა შესაძლებელი. ბაღის ტერიტორიაზე ასევე არის საცოცი კლდეც აქტიური სპორტის მოყვარულთათვის. ბოტანიკური ბაღის ვიზიტორთა ცენტრში საინტერესო ტურებსაც შემოგთავაზებენ, როგორიცაა: შემეცნებითი ტური, საბავშვო მარშრუტი, ველო მარშრუტი და ტური ელექტრომობილებით. ბოტანიკური ბაღი თბილისის ერთ-ერთი ულამაზესი ადგილია, მრავალფეროვანი მოყვავილე ბაღები, ხეივნები, ბილიკები, დუმფარებიანი აუზები, ეგზოტიკური მცენარეები, ჩანჩქერი და ლამაზი, პატარა ხიდები მიმზიდველ გარემოს ქმნის, ამიტომაც იგი დიდი პოპულარობით სარგებლობს. აქ მრავალი სხვადასხვა ინტერესის მქონე ადამიანს შეუძლია მისთვის სასურველი გარემო იპოვნოს და საინტერესოდ და სასიამოვნოდ გაატაროს დრო. 

ისტორია

მეჩვიდმეტე-მეთვრამეტე საუკუნეებში დღევანდელი ბოტანიკური ბაღის ტერიტორიის სხვადასხვა ნაწილში, სამი მცირე სიდიდის ბაღი იყო გაშენებული, რომლებიც საქართველოს სამეფო კარს ეკუთვნოდა. ფრანგი მოგზაურის ჟან-ბატისტ შარდენის ჩანაწერებიდან ცნობილია, რომ სამეფო ბაღს განსაკუთრებული მზრუნველობით უვლიდა ქართლ-კახეთის უკანასკნელი მეფის, გიორგი 12-ის მეუღლე, დედოფალი მარიამი. რუსეთის მიერ საქართველოს მიერთების შემდეგ ბაღი სახელმწიფო საკუთრება გახდა, 1845 წელს კი მას გრაფ მიხეილ ვორონცოვის ბრძანებით ბოტანიკური ბაღი ეწოდა. 1896–1904 წლებში ბაღი დასავლეთისკენ გაფართოვდა. 1932–58 წლებში კი ყოფილი მუსლიმური სასაფლაოს ტერიტორია მიემატა, წავკისისწყლის მარჯვენა ნაპირზე და თაბორის მთის ჩრდილო-აღმოსავლეთ ფერდზე. ამჟამად ბაღის ფართობი 97 ჰექტარია. ბოტანიკურ ბაღში საქართველოსა და მსოფლიოს სხვადასხვა რეგიონების ფლორის მდიდარი კოლექციებია წარმოდგენილი. ბაღის კოლექცია მოცავს 3500-მდე სახეობას, სახესხვაობასა და კულტივარს. საქართველოს ეროვნულ ბოტანიკურ ბაღში ტროპიკულ მცენარეთა ორანჟერეა, სანერგე მეურნეობა და 6 სამეცნიერო-კვლევითი განყოფილება ფუნქციონირებს.